Σαν ένα πελώριο φίδι ο Πηνειός διασχίζει τον κάμπο νωχελικά, χωρίς βιασύνη, σαν να ξέρει ότι παρακάτω, λίγο πριν φθάσει στο Αιγαίο τον περιμένουν απόκρημνα βουνά να τον φυλακίσουν στα στενά τους.
Η κοιλάδα των Τεμπών είναι μνημείο της φύσης και της ιστορίας, λίκνο πολιτισμού, μάρτυρας της ιστορίας και μυθολογία χιλιάδων ετών. Στην κοιλάδα των Τεμπών, στη σαγηνευτική αυτή λωρίδα πράσινου νερού και άγριας ομορφιάς, το παρελθόν είναι πιο ζωντανό από το παρόν. Τα επιβλητικά στενά, που προκαλούν δέος σ’ όποιον τα διασχίζει, τα διάβηκαν Μακεδόνες, Ρωμαίοι και διάφορα ελληνικά φύλλα ανά τους αιώνες. Οι απόκρημνες πλαγιές των δύο βουνών της χαράδρας προκαλούν το θαυμασμό και την περιέργεια του επισκέπτη να μάθει τα μυστικά της δημιουργίας του μοναδικού αυτού μνημείου. Οι μύθοι και οι θρύλοι είναι πολλοί. Όλα πάντως έγιναν έπειτα από επιθυμία των θεών του Ολύμπου.
Ο Δίας για καιρό άκουγε τις παρακλήσεις του γενάρχη και Βασιλιά Πελασγού να σταματήσει τις πλημμύρες που έπνιγαν ανθρώπους και χωράφια. Όταν μετά από μια ισχυρή νεροποντή, ο Δίας, μεταμφιεσμένος σαν βοσκός Πελωρός, έφερε το μήνυμα ότι άνοιξε δίοδος μεταξύ Ολύμπου και Κισσάβου και η λίμνη χάθηκε στη θάλασσα, ο βασιλιάς καθιέρωσε τα «ΠΕΛΩΡΙΑ», γιορτή προς τιμή του Πελώριου Δία.
Τα δύο βουνά, ο Όλυμπος και ο Κίσσαβος ήταν κάποτε ενωμένα και ολόκληρη η Θεσσαλία ήταν μια απέραντη λίμνη. Ύστερα όμως από διάφορες γεωλογικές μεταβολές τα δύο βουνά σκίστηκαν στο σημείο των Τεμπών και τα νερά της λίμνης βρήκαν διέξοδο στο αιγαίο πέλαγος. Έτσι η Θεσσαλία έγινε ο πλουσιότερος κάμπος της Ελλάδας και τα Τέμπη μια μαγευτική λωρίδα γης, όπου το πράσινο, τα απόκρημνα βράχια και το νερό συνεργάζονται και δημιουργούν μια εικόνα άγριας ομορφιάς που γοητεύει άλλα και τρομάζει.
Η κοιλάδα των Τεμπών είναι ένας τόπος παρθένας φυσικής ομορφιάς που διεγείρει όλες τις αισθήσεις. Όλες τις εποχές του χρόνου, κάθε γωνιά της κρύβει και μια έκπληξη για το βλέμμα. Στις όχθες του Πηνειού οι εναλλαγές του γκρίζου και του βαθυπράσινου χρώματος, η ποικιλία των φυτικών μορφών με τα ποικιλόμορφα φύλλα των δέντρων και των θάμνων, ανάλογα με την εποχή του έτους, συνθέτουν ένα αιώνιο και γοητευτικό σκηνικό, όπου πρωταγωνιστούν Θεοί, ημίθεοι, ήρωες, βασιλιάδες, κοινοί άνθρωποι, θρύλοι και παραδόσεις.
Πολλές πηγές με τα πεντακάθαρα νερά τους, που συνδέονται με το μύθο και τις ιστορίες των Ολύμπιων Θεών, συμπληρώνουν το υδρολογικό ενδιαφέρον της περιοχής.Τα κρυστάλλινα νερά της Πηγής της Αφροδίτης αναβλύζουν από το ίδιο ακριβώς σημείο, εδώ και χιλιάδες χρόνια. Σ’ αυτό το εκπληκτικής ομορφιάς τοπίο, σύμφωνα με την μυθολογία, κατέβαινε από τον Όλυμπο η θεά του έρωτα για να δροσιστεί.
Η πηγή της Δάφνης βρίσκεται στο τέλος σχεδόν της κοιλάδας. Σύμφωνα με την παράδοση, η κόρη του Πηνειού Δάφνη πήρε τη μορφή αυτού του φυτού, για ν’ αποφύγει τον έρωτα του Θεού Απόλλωνα. Με φύλλα δάφνης στεφάνωσε ο Απόλλων το μέτωπό του, όταν πήγε στο μαντείο των Δελφών και σκότωσε τον δράκο Πύθωνα.
Μετά το σφιχταγκάλιασμα των δυο μυθικών βουνών, του Ολύμπου και του Κισσάβου, ο Πηνειός ξεχύνεται σαν απλωμένο ασήμι σε μια πλατιά έκταση, που καλύπτεται από κάθε είδους βλάστηση, για να συναντήσει το Αιγαίο πέλαγος. Το ευλογημένο αυτό ποτάμι, πριν φθάσει στο αρχιπέλαγος του Αιγαίου, προσφέρει πολλές απολαύσεις. Μια βαρκάδα στα ασημένια του νερά γαληνεύει το νου και την ψυχή.
Ο Πηνειός μετά από μια μακρά πορεία συναντά το Αιγαίο πέλαγος. Εδώ θα ενωθούν οι μύθοι του με το μύθο του αρχιπελάγους, που πήρε το όνομά του από τον Βασιλιά της Αθήνας Αιγαία, όταν αυτός, νομίζοντας ότι ο Μινώταυρος έφαγε τον γιό του Θησέα, έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε.
Στο βίντεο-ταινία παρουσιάζεται η πορεία του ποταμού από την είσοδο του στο Νομό Λάρισας, που φθάνει, μέσα από την περίφημη κοιλάδα των Τεμπών, μέχρι το Αιγαίο πέλαγος.
