Η κεντρική θέση της λίμνης Πλαστήρα, στον Ελλαδικό χώρο, και η εύκολη πρόσβαση, στον περιβάλλοντα χώρο της, την καθιστά, σημαντικό πόλο έλξης, για πολλούς επισκέπτες. Μέχρι το 1959, όλη αυτή η έκσταση που καταλαμβάνει σήμερα η λίμνη Πλαστήρα, ήταν ένα οροπέδιο, με διάφορες καλλιέργειες. Η περιοχή, από την αρχαιότητα ονομαζόταν Νεβρόπολη, και τα νερά που έβγαιναν από τις πηγές των γύρω βουνών, σχημάτιζαν τον ποταμό Μέγδοβα.
Ο στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας, που καταγόταν από το γειτονικό Μορφοβούνι, οραματίστηκε, γύρω στα 1925, την κατασκευή ενός φράγματος, στον παραπόταμο του Αχελώου, Μέγδοβα ή Ταυρωπό, το οποίο άρχισε να κατασκευάζεται το 1954, στη νότια έξοδο του οροπεδίου. Το φράγμα αυτό, όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή του, το 1959, εγκλώβισε τα νερά του ποταμού Μέγδοβα, και έτσι, το οροπέδιο της Νεβρόπολης, μετατράπηκε σε τεχνητή λίμνη, που πήρε το όνομα του εμπνευστή της.
Η τεχνητή αυτή λίμνη φτιάχτηκε για να εξυπηρετήσει την άρδευση στον κάμπο της Καρδίτσας, αλλά και για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με την εκμετάλλευση των νερών από ένα υδροηλεκτρικό εργοστάσιο που κατασκευάστηκε συγχρόνως. Κανείς, τότε, δεν μπορούσε να φανταστεί το αποτέλεσμα που θα είχε αυτή η ανθρώπινη παρέμβαση. Εδώ, συνδυάζονται αρμονικά η γη, το νερό και ο αέρας, και συνθέτουν ένα τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς, το οποίο συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά του καλού τόπου, αφού διαθέτει όλους τους παράγοντες που συμβάλουν στην αισθητική του τοπίου.
Για την διατήρηση, όμως, αυτής της μοναδικότητας, θα πρέπει να υπάρχει μια μακρόπνοη ισορροπία ανάμεσα στην προστασία και στην ορθολογική αξιοποίηση αυτού του θησαυρού και η αφύπνιση της οικολογικής συνείδησης θα πρέπει να προηγείται κάθε παρέμβασης.
Κατεβάστε το Adobe Acrobat Reader από εδώ δωρεάν.