Η κεντρική θέση της λίμνης Πλαστήρα, στον Ελλαδικό χώρο, και η εύκολη πρόσβαση, στον περιβάλλοντα χώρο της, την καθιστά, σημαντικό πόλο έλξης, για πολλούς επισκέπτες. Μέχρι το 1959, όλη αυτή η έκσταση που καταλαμβάνει σήμερα η λίμνη Πλαστήρα, ήταν ένα οροπέδιο, με διάφορες καλλιέργειες. Η περιοχή, από την αρχαιότητα ονομαζόταν Νεβρόπολη, και τα νερά που έβγαιναν από τις πηγές των γύρω βουνών, σχημάτιζαν τον ποταμό Μέγδοβα.
Ο στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας, που καταγόταν από το γειτονικό Μορφοβούνι, οραματίστηκε, γύρω στα 1925, την κατασκευή ενός φράγματος, στον παραπόταμο του Αχελώου, Μέγδοβα ή Ταυρωπό, το οποίο άρχισε να κατασκευάζεται το 1954, στη νότια έξοδο του οροπεδίου. Το φράγμα αυτό, όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή του, το 1959, εγκλώβισε τα νερά του ποταμού Μέγδοβα, και έτσι, το οροπέδιο της Νεβρόπολης, μετατράπηκε σε τεχνητή λίμνη, που πήρε το όνομα του εμπνευστή της.
Η τεχνητή αυτή λίμνη φτιάχτηκε για να εξυπηρετήσει την άρδευση στον κάμπο της Καρδίτσας, αλλά και για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με την εκμετάλλευση των νερών από ένα υδροηλεκτρικό εργοστάσιο που κατασκευάστηκε συγχρόνως.
